در نزد پیامبر(ص) محبوب ترین افراد? همان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام هستند؛ از این روست که خدا در معراج با زبان امیرمومنان امام علی(ع) با پیامبرش سخن می گوید. از پیامبر اکرم(ص) سؤال شد، در شب معراج، خداوند با چه زبانى با شما سخن گفت؟ حضرت فرمود: با زبان [و صداى] حضرت على(ع) و مى افزایند: به خداوند عرض کردم: یا رَبِّ أَنْتَ خَاطَبْتَنِی أَمْ عَلِی‏؟ خدایا تو با من صحبت کردى یا حضرت على(ع) ؟ خداوند فرمود: من موجودى هستم نه مانند اشیا و موجودات دیگر، با مردم مقایسه نمى شوم. با صفات و ویژگى هاى اشیا توصیف نمى گردم. تو را از نورم و على(ع)را از نور تو آفریدم. از درون قلبت مطلع شدم، محبوب تر از على(ع)را نزدت نیافتم؛ پس با زبان حضرت على(ع)با تو صحبت کردم، تا قلبت مطمئن شود.(محسن فیض کاشانى، تفسیر صافى، ج 3، ص 177؛ به نقل از موفق بن احمد خوارزمى از عبد الله بن عمر)

در حقیقت امام علی(ع) همانند شجره زیتون(قصص، آیه 30) ، واسطه و حجاب برای وحی قرار گرفته است.(شوری، آیه 51)

البته تنها محبوب ترین شخص در میان زنان، حضرت فاطمه(س) است که آن حضرت(س) همیشه به دیدار می شتافت و او را می بویید و می فرمود: «فاطمة حوراءٌ انسیة فکلّما اشتقتُ الی رائحة الجنّة شممت رائحة ابنتی فاطمة؛ فاطمه، حوریه ای در چهره انسان است. هر گاه مشتاق بوی بهشت می شوم، بوی فاطمه را استشمام می کنم.»(بحارالانوار، ج43، ص 4)

همچنین فرمود: «ابنتی فاطمة حوراءٌ آدمیة؛ دخترم فاطمه، حوریه ای است در سیمای آدمیان.»

همواره دخترش را می بوسید و می بویید. عایشه نقل می کند:«زمانی که فاطمه بر پیامبر وارد می شد، رسول خدا دست او را می گرفت، پس او را می بوسید و در جای خود می نشاند.»

روزی عایشه بر این کار اشکال گرفت که چرا این همه دخترت را می بوسی؟ پیامبر فرمود: هر زمان، فاطمه را می بوسم، بوی بهشت برین را از او استشمام می کنم.

این محبت پیامبر(ص) به حضرت فاطمه(س) استثنایی بود؛ زیرا فاطمه(س) بهشت پیامبر (ص) بود و هر گاه شور و شوق بهشت در دل او پدیدار می شد، گلوی فاطمه را می بوسید: «اذا اشتقتُ الی الجنّة قبّلتُ نحر فاطمة.» و بارها بر دهان دخترش بوسه زد: «کان کثیرا ما یقبّلها فی فمها».

هم چنین رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله درباره دخترش فاطمه(س) فرمود: فاطمه بضعه منى و هى نور عینى و ثمره فوادى و روحى التى بین جنبى و هى الحوراء الانسیه ؛فاطمه پاره وجود و نور دو چشم و میوه قلب من است؛ او روح و جان من است که در میان دو پهلویم قرار گرفته است؛ او حوریه اى است در سیماى انسان.(بحارالانوار, ج43, ص172.)

پیامبر می فرمود: لو کان الحُسنُ شخصاً لکان فاطمة، بل هی أعظم، إنّ فاطمة ابنتی خیر أهل الأرض عنصراً وشرفاً وکرماً؛ اگر حسن و نیکویی تشخص می یافت همانا آن فاطمه است؛ بلکه فاطمه اعظم و برتر از آن است؛ زیرا فاطمه دخترم برترین اهل زمین از نظر عنصر و شرف و کرامت است.(فرائد السمطین 2: 68.)

از همین روست که وقتی فرمان مباهله با نصارای نجران مطرح می شود و خدا می فرماید: فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکَاذِبِینَ ؛ پس هر که در این باره پس از دانشى که تو را حاصل آمده با تو محاجه کند، بگو : پسرانمان و پسرانتان و زنانمان و زنانتان و انفس خودمان و انفس خودتان را فرا خوانیم ، سپس مباهله کنیم و لعنت‏ خدا را بر دروغگویان قرار دهیم. (آل عمران، آیه61) در تمام روایات تفسیری از اهل عامه و خاصه از شیعه و سنی، آمده است که پیامبر(ص) حسنین(ع) را به عنوان فرزندان خویش، حضرت فاطمه(ص) به عنوان «نساء» و زنان خویش و امیرمومنان امام علی(ع) را به عنوان نفس خویش به مباهله می برد؛ نه مردان و زنان دیگرش را.

از همین روست که وقتی آن حضرت(ص) می فرماید: محبوب ترین چیز در دنیا یا آن دنیایی که برای شما ارزشی است، برایم ارزش های دنیا در محبت به فاطمه(س) و عطر خوش و نماز است نه چیزی دیگر. بنابراین، وقتی رسول اللّه صلی الله علیه و آله می فرماید : حُبّبَ الیَّ مِن دُنیاکُم ثَلاثٌ: النّساءُ و الطِّیبُ و جُعِلَت قرّةُ عَینِی فِی الصَّلاةِ؛ رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: از دنیای شما سه چیز مورد علاقه من قرار داده شده است: زنان، عطر و نور چشم من در نماز است.(الغزّالی، احیاء علوم الدین،ج 4، ص 255؛ بحارالانوار، ج 76، ص 141، روایت های 8 و 9، باب 19؛ فیض کاشانی، المحجة البیضاء، ج 3، ص 68؛ کنزالعمّال، ج 6، ص 673) مرادش از این محبت به زنان، محبت به حضرت فاطمه(س) است که در آیه قرآن از آن به «نساء» تعبیر شده است؛ زیرا از نظر قرآن، محبت هماره دو طرفه است: یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ؛ خدا آنان را محبوب می دارد و آنان نیز خدا را محبوب می دارند.(مائده، آیه 54) از همین روست که محبوب حضرت فاطمه(س) نیز در وهله نخست رسول الله (ص) و ایشان می فرماید: حُبِّبَ إلی مِن دُنیاکُم ثَلاثٌ: تِلاوَةٌ کِتابِ‌اللهِ، وَالنَّظَرُ فی وَجهِ رَسولِ‌اللهِ، وَالإنفاقُ فی سَبیلِ‌اللهِ؛ سه چیز از دنیای شما محبوب من است: اوّل خواندن قرآن، دوم نگاه کردن به چهره‌ی رسول‌الله و سوم انفاق در راه خدا.(صحیفةالزهرا، قول 19 ؛ نهج‌الحیاة، زندگی نامه حضرت فاطمه سلام علیها ص 271؛ حدیث 164؛ وقائع الایّام، حدیث 295)

البته درباره حدیث پیامبر(ص) باید توجه داشت که هیچ یک از دیگر منابع حدیثی شیعه یا سنّی فرمایش حضرت را همراه با واژه «ثلاث» نقل نکرده اند(احمد بن حنبل، مسند، ج 3، ص 128، 199، 285 ؛ النسائی، السنن، ج 7، ص 61 و 62 ؛ شیخ صدوق، الخصال، ج 1، ص 154.) ؛ بلکه در برخی از نقل های دیگر این روایت، تنها «نساء» و «طیب» همراه باهم آمده است: ما احببت من عیش الدنیا الاّ الطیب و النساء(المتقی، کنزالعمال، ج 60، ص 673) در برخی نیز آمده است: ما اطیب من دنیاکم الاّ الطیب و النساء(محمد الحرّ العاملی، وسایل الشیعه، ج 7، ص 10 به نقل از: محمدبن یعقوب کلینی، فروغ الکافی، ج 2، ص 2 ) و «صلاة» در فرازی جداگانه نقل شده است: انّ جبرئیل قال: للنبی صلی الله علیه و آله : انّه قد حبّب الیک الصلوة فخذ منها ما شئت؛ جبرئیل به پیامبر(ص) فرمود: به درستی نماز برایت محبوب قرار داده شده پس هر چه می توانی به آن بچسب و از آن بهره بگیر!(احمد بن حنبل، مسند، ج 1، ص 245، 255 و 296) یا در منابع شیعی آمده است: عن النبی صلی الله علیه و آله قال: یا اباذر، انّ اللّه تعالی جعل قرّة عینی فی الصلاة و حببّها الیّ؛ از پیامبر(ص) ای اباذر! به راستی خدا تعالی در نماز چشم روشنی برایم قرار داده و آن را محبوبم ساخته است.(علامه طباطبایی، سنن النبی صلی الله علیه و آله ، ص 269؛ شیخ الطوسی، کتاب الأمالی، ج 2، ص 141)